Nesta mesma mesa
da Casa da Matanza
onde viviu e morreu
Rosalía de Castro,
é onde me atopo agora
escribindo estos versos
que veñen ó meu pensamento.
É tanto o meu contento,
tanta é a miña ilusión,
que Rosalía me inspira
e dame tódolo alento,
para escribir todo aquelo
que ven o meu pensamento.
Non hai alegría maior,
que senti-lo mesmo fervor
que Rosalía acdou,
cando nesta Casa,
diante da súa filla,
santamente morreu.
Escrito na mesa de Rosalía
o catro de xunio do Ano Santo 2010
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario